Słownik polsko-niemiecki. 2014.
rozgorzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, rozgorzećeję, rozgorzećeje, rozgorzećrzał, rozgorzećrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć silnie płonąć, świecić; rozpalić się, rozświecić się : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgorzeć — dk III, rozgorzećeję, rozgorzećejesz, rozgorzećej, rozgorzećrzał, rozgorzećeli, rozgorzećrzały, rozgorzećrzali 1. «rozpalić się, zapłonąć; rozświetlić się, zajaśnieć» Ognisko rozgorzało na polanie. Niebo rozgorzało łunami pożarów. ◊ Rozgorzeć… … Słownik języka polskiego
płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… … Słownik języka polskiego
rozpłomienić — dk VIa, rozpłomienićnię, rozpłomienićnisz, rozpłomienićmień, rozpłomienićnił, rozpłomienićniony rozpłomieniać ndk I, rozpłomienićam, rozpłomienićasz, rozpłomienićają, rozpłomienićaj, rozpłomienićał, rozpłomienićany 1. «sprawić, że coś zapali się… … Słownik języka polskiego
zapłonąć — dk Vb, zapłonąćnę, zapłonąćniesz, zapłonąćpłoń, zapłonąćnął, zapłonąćnęła, zapłonąćnęli 1. «zacząć się palić płomieniem, rozgorzeć» Zapłonęły ogniska. Ogień zapłonął na kominku. przen. a) «zabarwić się intensywną barwą, zwykle czerwoną» Maki… … Słownik języka polskiego
zapłonąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zapłonąćnę, zapłonąćnie, zapłonąćpłoń, zapłonąćnął, zapłonąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć płonąć; rozgorzeć, zapalić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłonęły zapałki.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
